Sole

Skribi personan blogon estas io kion oni faras sole, kompreneble. Ĉikaze ĉia responso pri tiuj skribaĵoj estas nur miaj. Ĉu ĉi tiu blogo estas amuza, interesa aŭ teda... ĉio dependas de mi, kaj se ĝi sukcesas aŭ ne, rekte influas al mia memestimo - do mi volas pozitivajn komentojn sube ;)-. Kiam ni agas sole sed publike ni sentas nin strangaj, kiel se ni estus partoprenantoj de ia televid-konkurso, ŝajnas ke ni estas viditaj de ĉiuj ĉiumomente, povas esti tiel aŭ ne, sed certe ne gravas.

Lasta vendredo estis ferio en Hispanio, do mi ne iris labori. Bedaŭrinde aŭguste multaj amikoj foriris do nenian planon mi havis. Mi decidis iri al naĝejo sole. Estas universitata naĝejo, do preskaŭ ĉiuj estas junaj homoj. Bonas ke ne estas infanoj, nek la tipaj fijunuloj kriemaj kaj insolentaj kaj eble pro tio iri sola tien estis strange. Mi neniam iris al somera naĝejo tute sole (normale mi iras kun amikoj) kaj kvankam mi ne estas hontema, mi nervoziĝis antaŭ ol iri, pripensante ĉu mi estos konforta aŭ ne aŭ ĉu simple mi povus esti nur kun mi mem sen tediĝi (en mia kapo aperis la malhelpa frazo... kion (la ceteruloj) pensos pri mi? sed ceterulaj opinioj al ni devas fajfi). Mi jam estis dedicita do, mi aĉetis revuon pri historio (kiun mi ne multe ŝatis), prenis libron (1894, de George Orwell, tiun mi ja ŝatis), banveston kaj nag-okulvitrojn por pretigi min por tia aventuro... kaj tien mi iros.

Agi sole almenaŭ kelkfoje rekomendindas. Unue memestimo kreskas, kompreneble vi rimarkas ke vi povas fari kion ajn volus, sendepende, kaj nenio okazas, hontemo malkreskiĝas kaj ankaŭ vi lernas ĝui tiun tempon kun vi mem. Estas bela ĝui etajn detalojn, sonojn, kolorojn, odorojn, gustojn... kiuj normale estus nepercepteblaj ĉar ni havas nian cerbon okupata en jam milfoje priparolataj konversacioj.

Estas amaso de normalaj agoj kiuj ŝajnas malfacilegaj se oni faras sole, ekzemple... eniri kafejen, manĝi en restoracio, iri al la kinejo (ĉu vi iam provis?), al la teatro, al la naĝejo kaj multaj aliaj ejoj... ankaŭ aligi kursojn, ekskursojn, esperanto-grupojn (kiam estis via unua fojo kiam renkontis unuafoje alia(j)n esperantisto(j)n?... kaj fine, por mi, unu el la plej malfacilaj, feriumi sole, tio ankoraŭ mi ne spertis, sed mi volas provi iam. Ĉu mi iam kuraĝos?